آریا آرام نژاد خواننده، ترانه سرا و فعال اجتماعی است که در روزهای قبل از انتخابات با اجرای چند ترانه در حمایت از میرحسین موسوی، حمایت خود را از این کاندیدای انتخابات اعلام کرد. اون در اعتراضات بعد از انتخابات ترانه « علی برخیز » را اجرا کرد که همین امر سبب دستگیری وی توسط اداره اطلاعات بابل شد. این خواننده مردمی آثاری همچون «دلتنگی»، «برای لمس آزادی»، «ترانه تلخ» و ... را برای جنبش سبز سروده است.

اطلاعات بیشتر

علی برخیـز  |  لینک دانلود

میان ظهر عاشورا
یزید خفته دوران
ز گور کهنه اش برخاست
به قصد قتل دلداران
گناه ملت ما چیست؟
به جز فریاد آزادی
خداوندا تو شاهد باش
به هتک حرمت انسان
علی برخیز و باطل کن

بساط این دغل بازان
که اینان جامه حق را

بپوشاندند تن شیطان
چنان دین محمد را

به کام خود بیالودند
که گویی حضرت حجت

ز اینان میبرد فرمان
اللهم کن لولیک الحجه ابن الحسن صلواتک علیه و علی آبائه
محرم غرق در خون شد
به دست لشکر شیطان
خوارج در لباس دین
به روی نیزه ها قرآن
حلول روح دجال است
در این شب راهه ی مرموز
خدایا آفتابت را
بتابان بر سر ایران
علی برخیز و باطل کن
بساط این دغل بازان
که اینان جامه حق را

بپوشاندند تن شیطان
چنان دین محمد را

به کام خود بیالودند
که گویی حضرت حجت

زاینان میبرد فرمان

برای لمس آزادی  |  لینک دانلود

بذار خاکستری باشم
بکش، آتیش به تقدیــرم
منو، سانسور نکن اینبار
میخوام رو صحنه بـمیــرم
بپـوش، پوتینت رو دیــره
بزن عقلم سر جاشه
برادر پای من گیـره
بکش دستاتو رو ماشه
برای لمس آزادی تنــم بدجوری میـخاره
تموم فکر و ذکر من، فقط یک گوله کم داره
تو از چشم های خوش رنگ زنای شهر بیزاری
بزن خالی شه این عقده
بزن آره تو حق داری


بهشت پاداش دستاته
یک کاری کن که توش جا شی
بزن که پیش سجادت
دوباره روسفید باشی
بذار، تسبیح رو تو جیبت
تو پشتت گرم باتــومه
بزن، که خواهرم تنهاست
بزن، پرونده مختومه

برای لمس آزادی تنــم بدجوری میـخاره
تموم فکر و ذکر من، فقط یک گوله کم داره
تو از چشم های خوش رنگ زنای شهر بیزاری
بزن خالی شه این عقده
بزن آره تو حق داری

دلتنگی  |  لینک دانلود

دلم دلتنگه حرفاته، که فردامون و می سازی

دلت لبریز از خونه ولی مردونه ایستادی

بریدن پاتو از خـونه، نمیدونن نیفتادی

نمی دونن تو زندون هم، نه کم میشی نه می میری

هنوزم دست بانو رو، بلند و سـبز می گیـری

دلم از دستشون خونه، همونایی که بی رحمن

از آزادی چه میدونن فقط باتومو میفهمن

هنوزم توی روزی که ندا روی زمین افتاد

یه سبز ساده می پوشم، بدون حرفو بی فریاد

هنوزم پیرمردامون تو دستاشون یه دستبنده

هنوزم مادر سهراب، به امید تو میخنده

یه روزی میشه این کابوس، از این بی خوابی رد میشه

یه روزی دست این ملت، از این زندونا رد میشه

یه روزی که تو میدونی، میاد و دور نمی مونه

همه دنیای من شاهد، که حرف زور نمی مونه

هنوزم توی روزی که ندا روی زمین افتاد

یه سبز ساده می پوشم، بدون حرفو بی فریاد

هنوزم پیرمردامون تو دستاشون یه دستبنده

هنوزم مادر سهراب، به امید تو میخنده

که شبهای بهاریشان را در زمهریر دوری چراغ می گذرانند

گفته اند: آزاد شده ام

گریه نکن آیینه ساز

خسته نشو از این حـضور

از این حضور بی صدا

از این حضور سوت و کـور

خسته نشو سایه نشین

نبض ستاره رو بگیر

عطر ترانه میگذره

از تو حصار بی عبـور

گریه نکن عزیز من

گریه فقط یک مرهمـه

کنار این بغض بزرگ

اشک های ما خیلی کمه

گریه نکن چراغ عشق

توی ترانه روشنه

جرقه های سـایه کش

تو این صدا دم به دمـه

هم طپش همیشگی

لرزش دستامو بگیر

برق نگات خط میکشه

تو این سیاهی حقیــر

تو این ضیافت صدا

تا ته شعر من بمون

اطلس آواز رو بکش

رو تن واژه های پیـر

گریه فقط یک مرهمـه

کنار این بغض بزرگ

اشک های ما خیلی کمه

گریه نکن چراغ عشق

توی ترانه روشنه

جرقه های سـایه کش

تو این صدا دم به دمـه

سبز فردای من و تو

اگه همـت کنیم امروز

بسپاریم وطن رو دست

کسی که یاد امام رو

کسی که به باد نمیده

ناجی ایران زمین باش

با توایم تا آخر خط

با توایم تا آخر خط

دنيا چه شکلی، دنيا چه رنگه

يا صلح شادی، يا غرق نفرت

يا غرق خون، يا غرق جنگ

خودکامه ها باز، برای دنيا تصميم ميگيرن، به جای مردم

بازم بچه ها، توی ﺑيافرا گشنه مي ميرن تو قحط گندم

هنوزم با پول، سنجيده ميشن، آرزوها و قلب آدم ها

هنوزم زير پوتين قدرت له ميشه رويا، می لرزه دنيا

صد سال ديگه، ما زنده نيستيم

تا زنده هستيم، ﺑﺎيد بايستيم

صد سال ديگه، فرصت نداريم

ﺑﺎيد قدم تو، ميدون بزاريم

صد سال ديگه، هنوز کسی هست که توی خلوت، رويا ببافه

هنوزم خورشيد داره ميسوزه هنوزم آسمون، آبی و صافه

بگو ببينم صد سال ديگه، درخت سبزی توی دنيا مونده

يا جنگلها رو دونه به دونه، ﮐبريت خشم آدم سوزونده

خودکامه ها باز، برای دنيا تصميم ميگيرن، به جای مردم

بازم بچه ها، توی ﺑيافرا گشنه مي ميرن تو قحط گندم

هنوزم با پول، سنجيده ميشن، آرزوها و قلب آدم ها

هنوزم زير پوتين قدرت له ميشه رويا، می لرزه دنيا

صد سال ديگه، ما زنده نيستيم

تا زنده هستيم، ﺑﺎيد بايستيم

صد سال ديگه، فرصت نداريم

ﺑﺎيد قدم تو، ميدون بزاريم

همه زیر خط فقرن

تو میگفتی برکت نفت

حالا نه، سفره ای مونده

سربلند نبودی هرگز

سربلند نبودی هرگز

خواب خوش، نصیب ما بود

ابلهانه دل سپردیم

کوچه ها پر شد و پر شد

تن فروشی واسه نون

راهی باقی نیست برای

هرکی بود پاک و مقدس

آخر قصه دردم

شاید این ترانه تلخ

سربلند نبودی هرگز

کسی از حال دل من این روزا خبر نداره

زیر پرده های سانسور توی این شهر نفس بر

من هنوز معتقدم که روبرو فصل بهاره

شهر که سرد زمستون رو تن زخمی و خسته ام

توی زندون ستمگر پشت این درای بسته ام

زیر رگبار شکنجه زیر توهین زیر تحقیر

دل به فرداهای روشن دل به فریاد تو بستم

می رسه روزی که جای من و تو زندون نباشه

پاسخ سوال ساده با تفنگ و خون نباشه

کسی به جرم عقیده له نشه تو ملا عام

نسپرن سر کسی رو به طناب و چوب اعدام

رو لبام قفل سکوت و تو گلوم یه انفجاره

کسی از حال دل من این روزا خبر نداره

زیر پرده های سانسور توی این شهر نفس بر

من هنوز معتقدم که روبرو فصل بهاره

یه روز خوب می آد اما خیلی ها خالیه جاشون

جاریه تو گوش این شهر آه سرد مادراشون

روزی که کینه و نفرت توی تاریخ جا بگیره

حق آزادی انسان توی مشت شب نمیره

می رسه روزی که جای من و تو زندون نباشه

پاسخ سوال ساده با تفنگ و خون نباشه

کسی به جرم عقیده له نشه تو ملا عام

نسپرن سر کسی رو به طناب و چوب اعدام

رو لبام قفل سکوت و تو گلوم یه انفجاره

کسی از حال دل من این روزا خبر نداره

زیر پرده های سانسور توی این شهر نفس بر

من هنوز معتقدم که روبرو فصل بهاره