مهندس مبرحسین موسوی که در پی حبس و حصر خانگی 526 روزه دچار عارضه قلبی شدید شده، صبح امروز، پنجشنبه دوم شهریور در میان تدابیر شدید امنیتی به بخش سی‌سی‌یو یکی از مراکز تخصصی قلب تهران منتقل شد.

به‌گزارش منابع موثق، گفته می‌شود آخرین نخست‌وزیر جمهوری اسلامی و نامزد انتخابات ریاست جمهوری دهم که حدود 18 ماه در حصرخانگی به‌سر می‌برد صبح امروز  و در میان تدابیر امنیتی شدید، در کنار همسرش زهرا رهنورد به یکی از مراکز تخصصی قلب تهران منتقل شده است.

گفته می‌شود ماموران امنیتی از شب پیش از انتقال مهندس موسوی به بیمارستان در آنجا حضور یافته و در بخش‌های مختلف بخش مزبور دوربین‌های مداربسته کار گذاشته‌اند.

ده ها مامور امنیتی و ماموران اطلاعات ‌سپاه، نیروی‌انتظامی و لباس‌شخصی مراقبت از رهبر جنبش سبز و همسرش دکتر زهرا رهنورد را به‌عهده دارند. کارکنان بخشی که میرحسین موسوی در آنجا بستری شده تا این ساعت حق ترک محل کار خود را نداشته‌اند و موسوی به‌طورکل ممنوع‌الملاقات است.

براساس این گزارش،  موسوی صبح پنجشنبه به‌دلیل انسداد عروق‌قلبی تحت عمل آنژیوگرافی قرار گرفته که سه‌ساعت به‌طول انجامیده است. وی پس از عمل دوباره به سی‌سی‌یو منتقل شده و ممکن است اقامت وی در بیمارستان را طولانی‌تر کند.

گمانه‌زنی‌ها حاکی از آن است در صورتی که زمان بستری شدن موسوی در بیمارستان طولانی شود، وی را  به‌صورت ایزوله در یک بخش مجزا نگهداری کنند.

منبع:ندای سبز آزادی

تماشاگران ایرانی حاضر در سالن اکسل لندن، برای لحظاتی در مسابقه ورزشکار ارزنده ایرانی، صادق گودرزی شعار "یاحسین میرحسین" سر دادند.

فیلم زیر لحظاتی از این اقدام خودجوش را به تصویر می کشد.

در مملکتی که دزدان رایش ، یکی خامنه ایست که ادبیاتش پر از توهین و ناسزاست و دیگری احمدی نژاد است که مدام از "ممه" و "لولو" دم می زند ، میرحسینش اما دم از ادب و فرهنگ می زند.
«میرحسین موسوی در یکی از دیدارهای خود با فرزندان کتاب «وجدان بیدار» را برای مطالعه به آنها و مردم معرفی کرده است»




لینک دانلود کتاب وجدان بیدار:

از بین مه و خلاء

با آهنگ تند نبض

بی قرار بوی نو

بی تاب یک سیب سبز

برای مهدی خزعلی، شاید کلام میرحسین بر او تاثیر گذارد...

 پیامی که میرحسین آذرماه ۸۹ خطاب به زندانیانی که در اعتصاب غذا به سر می‌بردند فرستاد که آن را پس از یکسال و اینبار برای مهدی خزعلی منتشر می‌کنیم: 

دوستان و همراهان در بند، 

طرفداران آزادی و حقوق انسانی و پایبندان پر استقامت ارزش‌های ایرانی و اسلامی

 ملت ما امروز بیش از همیشه از رنج‌ها و فداکاری‌های شما آگاه است. پیام ایستادگی شما را نسیم سبز آگاهی دهن به دهن و سینه به سینه به همه‌جای ایران عزیز رسانده است. 

 امروز دوستداران ملت می‌دانند در این راه زنان و مردانی دلیر آماده‌اند که تا آخرین نفس مقاومت کنند تا همچنان امید برای تحقق زندگی شایسته برای مردم زنده بماند. 

ترکیب کسانی که امروز در زندان‌ها جان بر کف نهاده‌اند، قابل تأمل و عبرت است: زن و مرد و هنرمند و کارگر و حقوقدان و معلم؛ انسان‌هایی فرهیخته از هر صنف و طبقه و گروه و قشر. 

دوستان جان بر کف 

امروز دلبستگان به آزادی و عدالت و عظمت ایران، نگران سلامت شما هستند و امید آنکه شما با شکستن اعتصاب غذای خود در این روزهای یاد و یادآوری حماسهٔ حسینی، خانواده‌ها و همراهان جنبش سبز را از نگرانی نجات دهید. 

میرحسین موسوی

میر حسین: "راهی را که شما ملّت بزرگ ایران برگزیده اید مسدود شدنی نیست و شما خلاقانه نقش آفرینی خود را در این مسیر متجلّی خواهید ساخت و ما نیز در همه حال تا رسیدن صبح روشن فردا در کنارتان و همراه شما خواهیم بود" 

نه میرحسین. متوجه نیستند. اگر بودند سرزمینی که می‌توانست دوست شان داشته باشد را به دو راهی خطرناک انقلاب یا خطر حمله بیگانه نمی‌کشاندند. رئیس جمهور دروغینی که روزی برای مدیریت جهان به رهبران کشورها نامه می‌نوشت و رهبری که در رویاهای شبانه اش خود را والی مطلق تمام هستی می‌انگارد را چه کار به دردهای ملت. سر کوچه خیالشان که گوجه و گوشت یک سوم قیمت است ایستاده اند تا با سیب زمینی و یارانه شرف ملتی را ارزان معامله کنند، آنها را چه کار به آزادی. متکبرند چون فراعنه. غروری که از دیوانگان، ظالمانی می‌سازد که به سادگی انسان‌ها را به بند می‌کشند، جان شان را می‌گیرند و خم به ابرو نمی‌آورند. پیش بینی شما باز محقق شد، فراعنه صدای ملت را نشنیدند و دیر شد. نمی‌دانستند روزی خواهد رسید که آنسوی گذر کوچه خیال شان دیگر کسی آنها را نشناسد. شما و شیخ اما تنها گفتید یار مردم و جنبش سبزشان هستید. رسم “یاری” می‌دانستید که اسم شب سقوط فراعنه است.

بیانیه‌هاتان پر بود از تنها دو کلمه: جنبش سبز و مردم. جایی دل نسلی که در زندانی چنین به دنیا می‌آمد و بزرگ می‌شد را بردید. نسلی زیبا که زیبایی را دید و از سکوت گذشت. نسلی که تصویرتان را در حالی که زیر آسمان آفتابی ۲۵ خرداد با دستانی باز ایستاده اید قابی از طلا گرفته است. جنبش سبز کار بزرگ نسل ماست. مردم جان به لب رسیده ای که طعم تازیانه را هر روزمی‌چشند، دندان قرچه‌هایشان نشان سکوت و مرگ نیست آنها ایرانی سبز را خواب دیده اند و از رویایی چنین زیبا به سادگی نمی‌توان گذشت. ما همان ملت هستیم، ملت ۲۵ خرداد، ۳۰ خرداد، همان‌ها که با گوشه چشمی‌در ۲۵ بهمن زمانی که فکر می‌کردند دیگر وجود نداریم چنان از جا کنده شدند که می‌خواستند چنان کنند! آن کنند که در خرداد ۸۸ تمام خاورمیانه را از خواب پرانده و لبخند شادی بر لبان ملل اسیر نشانده بودند.

روح بیانیه بیست و پنجم بهمن میرحسین موسوی سرکش است. سر سازگاری با هیچ فرعونی ندارد، پای سفره نامرد نمی‌نشیند. تکلیف اش روشن است. بیانیه ای که آغاز این صفحه بود. شبکه ای که هیچ ندارد جز اعضایش و برای احقاق حق حاضر است از سالن‌های سینما تا سواحل خشک دریاچه ارومیه ای که دیگر با هیچ اشک چشمی‌پر نمی‌شود، در هر نقطه از این سرزمین در میانه میدان ظاهر شود. می‌گویند آغاز سفر سخت است اما اگر مرد و زن راه باشیم رسیدن به مقصد سخت نیست. آغاز و پایان این جنبش شما هستید. زیبائید که طلسم سکوت دیو را شکستید، توانگرید که روی خاکی از جنس طلا نشسته اید، توانا هستید که حتی سکوت تان خواب از چشمانشان می‌رباید. ایران فردا را دوست داریم چون شما آن را خواهید ساخت. زمستان هیچ گاه پایان قصه نبوده، شما از نسل بهارید، از نسل فردا و فریاد.

برادران و خواهران تان در این شبکه برحسب وظیفه و برای ادامه این راه سبز نظراتتان را جمع بندی و در ادامه این بیانیه منتشر می‌کنند.امید است در مقام اعضا یک شبکه اجتماعی فعال به بخشی از وظایف خود عمل کرده باشیم. طبیعی است که آرا و پیشنهادهای منتشره نظر همه ما را جلب نخواهد کرد اما اطمینان داشته باشید در این یازده ماه تمامی‌ایمیل‌ها و کامنت‌ها مطالعه و پیش از هر مراسمی‌جمع بندی شده اند. 

برنامه پیش از روز بیست و پنجم بهمن: 

ایجاد ترافیک و به صدا در آوردن بوق ماشین‌ها در عصر روزهای ۲۳ و ۲۴ بهمن در نقاط شلوغ شهر به جز حوالی بیمارستان‌ها. این برنامه در صورت پوشش رسانه ای مناسب علاوه بر ایجاد تحرک می‌تواند به اطلاع رسانی مراسم ۲۵ بهمن نیز کمک بزرگی نماید. 

روز ۲۵ بهمن:

به طور خلاصه بازخورد نظرات اعضا شبکه درباره برگزاری تظاهرات مثبت است. در این راستا و با تاسی از بیانیه ۳۹ زندانی سبز که از قلب اوین ما را به شکست حصر میرحسین موسوی، شیخ مهدی کروبی و همسران ایشان دعوت کرده اند، گروه بیست و پنجم بهمن حمایت خود را از تظاهرات خیابانی در این روز اعلام می‌کند. با توجه به نظرات دریافتی، مقصد پیشنهادی حرکت به سمت حد فاصل میدان انقلاب تا آزادی (ترجیحا میدان فردوسی تا تقاطع خیابان آزادی و نواب) از تمامی‌مسیرهای ممکن در ساعت چهار بعد از ظهر روز بیست و پنجم بهمن می‌باشد.

در نهایت باید عرض کنیم به دلیل انتخابات پیش رو، مراسم ۲۵ بهمن امسال اهمیت ویژه ای خواهد داشت. مشارکت فعال در این مراسم برگزاری این انتخابات نمایشی را در‌هاله ای از ابهام فرو خواهد برد. حاکمیت ترس خود را از برگزاری انتخابات پیش تر و در انتخابات شوراها نشان داده است. یادمان باشد برگزاری مراسم اعتراضی پیش از ۱۲ اسفند راه را برای راهپیمایی میلیونی و مستمر هموار خواهد کرد. شکی هم نداشته باشیم پیروزی هر کدام از دو طرف حاضر در انتخابات به دیکتاتوری بسته تری خواهد انجامید. از شعله‌های امید در دلهای خود محافظت کنیم که اگر امید بمیرید انسانها هم زنده زنده می‌میرند. چه باک اگر دیکتاتور سنگ‌ها را ببندد و سگها را رها کند؟ قرعه فال به نام ما زده اند، در سکوتی که هیچ شنیده نمی‌شود جز صدای به هم خوردن دندانها، زمستان را باور نکنیم.

صفحه فیس بوک بیست و پنجم بهمن

سی و نه زندانی سیاسی در بیانیه ای از همه مردم خواسته اند تا در کنار آگاهی‌بخشی در مورد انتخابات دروغین و مهندسی شده و فرمایشی اسفندماه، از هیچ کوششی برای پیگیری آزادی رهبران محبوس جنبش سبز در بهمن ماه جاری دریغ نکنند.

به گزارش کلمه، در این بیانیه که به امضای سی و نه زندانی سیاسی از طیف های مختلف فکری جنبش سبز رسیده، از تمامی آزادی‌خواهان جهان و نهادهای مستقل مدافع حقوق بشر خواسته شده که برای رهایی رهبران جنبش اعتراضی مردم ایران از حبس نامشروع و ظالمانه، یاری کنند.

این زندانیان سیاسی که خود قربانی سناریوهای ساختگی باند سعید امامی ها هستند، با انتقاد از حبس خانگی رهبران جنبش سبز آورده اند: بیش از ۱۱ ماه از بازداشت و حبس غیرقانونی آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد می‌گذرد. اگر حاکمیت به فکر پر کردن نمایشی کرسی‌های مجلس زیر سایه سرکوب و استبداد است، آزادگان ایران‌زمین مکلف‌اند که در تدبیر گسترش و تعمیق جنبش اعتراضی خود و به‌ویژه در گام نخست، آزادی رهبران در حصر و حبس خود باشند.

در این بیانیه با تقدیر از اجماع عمومی برای عدم شرکت در انتخابات تاکید شده است که تحقق حاکمیت ملی از مجرای انتخابات آزاد، سالم و منصفانه به‌عنوان خواسته‌ی اصلی جنبش سبز همچنان باقی است. قدم نخست در این راه چنان که در دو بیانیه‌ی آبان‌ماه و آذرماه خود تاکید کردیم، آزادی رهبران آزاده‌ و استوار و صادق جنبش سبز است.

متن کامل این بیانیه که در اختیار کلمه قرار گرفته است به شرح زیر است:

به‌نام خدا

نیروهای امنیتی و نظامی درحالی برگزاری انتخابات نمایشی و فرمایشی مجلس نهم را در دستور کار خود قرار داده‌اند که هم‌زمان سرکوب فعالان سیاسی و روزنامه‌نگاران را شدت بخشیده‌اند. جامعه بیشتر از هر زمان شاهد انسداد سیاسی است؛ وضعیتی که در هیچ‌یک از انتخابات‌های پیشین شاهد نبوده‌ایم. فضای سنگین امنیتی و نظامی کودتاگران حاکم بر کشور هر روز قربانی جدیدی می‌گیرد. این همه در حالی صورت می‌گیرد که رهبران جنبش اعتراضی، آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی و خانم زهرا رهنورد در زندان خانگی تحت فشارهای بیشتر و محدودیت‌های شدیدتر و نگران‌کننده قرار گرفته‌اند.

آقایان موسوی و کروبی، نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری دهم، تنها به جرم پیگیری رأی موکلان خود و پایمردی بر مواضع حق‌طلبانه‌شان، قریب به یک‌سال است که در حبس و حصر غیرقانونی و ناجوانمردانه‌ بسر می‌برند. یک سال پیش، آنان در چنین ماهی برای حمایت از جنبش‌های مردمی رهایی‌بخش و خواسته‌های انسانی آزادگان تونس و مصر و کشورهای منطقه، درخواست راهپیمایی کردند. پاسخ صاحبان قدرت نامشروع، همانند تمامی روزهای پس از ۲۲خرداد ۱۳۸۸، منفی بود. وقتی اقتدار حاکمیت، متکی بر آراء حقیقی و روندهای دموکراتیک نباشد، نه تنها مخالفان از امکان بروز و ظهور محروم می‌شوند بلکه به شدیدترین شکل مورد سرکوب قرار می‌گیرند. همان مواجهه‌ی خشونت‌بار و ضدانسانی‌ای که پس از انتخابات رسوای ۱۳۸۸، جان ده‌ها شهروند مظلوم را فدای جاه‌طلبی اقتدارطلبان کرد و هزاران شهروند مظلوم (از نخبه تا عادی و از شناخته شده تا گمنام) را ظالمانه به حبس افکند و با سرکوب غیرانسانی مورد حمله و هجمه قرار داد.

در پی فراخوان رهبران جنبش سبز، آزادگان ایران در بسیاری از شهرهای کشور به خیابان آمدند. تجمع اعتراض آمیز سبزها آن هم ۲۰ ماه پس از کودتای انتخاباتی چنان باشکوه بود که حاکمان متکی به زر و زور و تزویر، آزادی رهبران جنبش اعتراضی را برنتافتند. رهبران جنبش سبز نیز همچون بسیاری از ‌فعالان سیاسی، کنشگران مطبوعاتی، حقوقدانان، استادان، و دانشجویان محبوس شدند.

حال، بیش از ۱۱ ماه از بازداشت و حبس غیرقانونی آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد می‌گذرد. اگر حاکمیت به فکر پر کردن نمایشی کرسی‌های مجلس زیر سایه سرکوب و استبداد است، آزادگان ایران‌زمین مکلف‌اند که در تدبیر گسترش و تعمیق جنبش اعتراضی خود و به‌ویژه در گام نخست، آزادی رهبران در حصر و حبس خود باشند.

اصلاح‌طلبان و آزادی‌خواهان حقیقی به ارزیابی رهبران محبوس خود، ندای ما از درون زندان و خواست اکثریت ایرانیان و جمعیت‌های سیاسی وطن‌دوست، پاسخ مثبت دادند و حاضر به گرم کردن تنور انتخابات مهندسی شده و بازتولید استبداد نشدند. تحقق حاکمیت ملی از مجرای انتخابات آزاد، سالم و منصفانه به‌عنوان خواسته‌ی اصلی جنبش سبز همچنان باقی است. قدم نخست در این راه چنان که در دو بیانیه‌ی آبان‌ماه و آذرماه خود تاکید کردیم، آزادی رهبران آزاده‌ و استوار و صادق جنبش سبز است.

از اینرو از تمامی هموطنان آزاده و آگاه خویش درهرکجای جهان که هستند، می‌خواهیم در کنار آگاهی‌بخشی در مورد انتخابات دروغین و مهندسی شده و فرمایشی اسفندماه، از هیچ کوششی برای پیگیری آزادی رهبران محبوس جنبش سبز در بهمن ماه جاری دریغ نکنند.

همچنین تمامی آزادی‌خواهان جهان و نهادهای مستقل مدافع حقوق بشر را برای رهایی رهبران جنبش اعتراضی مردم ایران از حبس نامشروع و ظالمانه، به یاری می‌طلبیم. سزاوار نیست مدافعان حقوق بشر در جهان چشم بر این ظلم مستدام فروبندند.

امضا‌ء‌کنندگان این بیانیه که خود از پرداخت هزینه‌ برای تحقق خواست‌های قانونی و ایستادن پای سخن حق، ابایی نداشته‌‌اند، بر این باورند که رسیدن به چشم‌اندازهای مطلوب مستلزم هزینه است. معتقدیم که آرمان‌های انقلاب مردمی ۱۳۵۷ و تحقق آزادی و جمهوریت و استقلال و رفاه و پیشرفت، در گرو کوشش پیگیر و تلاش مصمم و بی‌یأس است؛ این راهی است که از مشروطه و نهضت ملی گشوده شده و تداوم‌اش با عزم مستدام یاران صبور و متوکل و امیدوار سبز در پیوند است.  «والعاقبه للمتقین»

یعقوب‌وار وا اسفا همی زنم / دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست
والله که شهر بی تو مرا حبس می‌شود / آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست
جانم ملول گشت ز فرعون و ظلم او / آن نور موسی عمرانم آرزوست

اسامی امضاء‌کنندگان به ترتیب حروف الفبا:
۱- بهمن احمدی امویی
۲- حسن اسدی زید آبادی
۳- جواد امام
۴- محسن امین زاده
۵- مسعود باستانی
۶- عماد بهاور
۷- سید علیرضا بهشتی شیرازی
۸- سیدمصطفی تاجزاده
۹- سعید جلالی فر
۱۰- علی جمالی
۱۱- امیر خرم
۱۲- بابک داشاب
۱۳- محمد داوری
۱۴- مجید دری
۱۵- امیر خسرو دلیر ثانی
۱۶- علیرضا رجایی
۱۷- حسین زرینی
۱۸- عیسی سحر خیز
۱۹- داوود سلیمانی
۲۰- محمد سیف زاده
۲۱- قاسم شعله سعدی
۲۲- کیوان صمیمی
۲۳- فریدون صیدی راد
۲۴- جلیل طاهری
۲۵- محمد فرید طاهری قزوینی
۲۶- فیض الله عرب سرخی
۲۷- سیامک قادری
۲۸- ابوالفضل قدیانی
۲۹- فرشاد قربان پور
۳۰- سعید متین پور
۳۱- محسن محققی
۳۲- مهدی محمودیان
۳۳- محمد رضا معتمد نیا
۳۴- علی ملیحی
۳۵- عبدالله مومنی
۳۶- محسن میردامادی
۳۷- بهزاد نبوی
۳۸- ضیا نبوی
۳۹- ابوالفضل عابدینی

قسمتی از مناظره انتخاباتی میرحسین

با عنوان " هیچ چیز تمام نشده است "
روایت اقبال مردم به میرحسین و اینکه با ربودنش هیچ چیز تمام نشده است
لینک دانلود: 

http://www.mediafire.com/?9rc66mgtucek1dr

لینک نظرسنجی سایت تایم

آدم است دیگر... گاهی دلش برای روزهای گذشته تنگ می‌شود. برای شیخ شجاع که از نامه‌نگاری و یادآوری تاریخ خسته نمی‌شد... برای میرحسین که هرجا کارد به استخوانِ مردم می‌رسید حواسش بود که صاحبان قدرت را انذار دهد که این راه نیست که می‌روید... حتی برای «هم‌میهن» هم... روزنامه‌ای که هنوز هم یگانه است و در روزگار خود ۴۲ شماره بیشتر تحمل نشد... هرچند این روز‌ها امیدوار‌تر از همیشه، چشم به راهِ فردای روشن، روز را به شب می‌رسانم، اما دروغ چرا... گاهی دلم برای روزهای رفته پَر می‌کشد... آدم است دیگر...

منبع: صفحه فیسبوک امید ایرانمهر

شعار نویسی بر روی درخت 

بروجرد

از کدامیک از آنان انتظار داریم به رنج‌هایی که بر اثر رفتارهایشان بر مردم تحمیل می‌شود اهمیت بدهند؟ اگر ما نسبت به آنچه زندگی در این خاک و بوم را مختل می‌کند حساسیت نشان ندهیم دیگری نشان نخواهد داد.