به گزارش کلمه، مستند موج سبز از اعتراض های مردمی سال ٢٠٠٩ پس از انتخابات ریاست جمهوری و حوادث پس از آن است که با آمیزه ای از انیمیشن، تصاویر واقعی ضبط شده با دوربین های تلفن همراه و یادداشت های وبلاگ نویسان و توئیتر و مصاحبه های متعدد ساخته شده است.

این مستند هشتاد دقیقه ای که تولید شده در آلمان است، تصاویر اعتراض های مردم ایران را در کلیپ های ویدئویی شهروند خبرنگاران در تارنمای یوتیوب، وبلاگ ها، توئیتر، فیس بوک و خواست جوانان این کشور برای دستیابی به آزادی و احترام را به تصویر می کشد.

مستند «موج سبز» با تصاویر گردهمایی های عظیم هواداران میرحسین موسوی، نامزد انتخابات ریاست جمهوری سال ٢٠٠٩ و شور و شعف آن ها در خیابان های شهرهای ایران آغاز می شود و سپس به برباد رفتن امید طرفداران جنبش سبز و اعتراض های پس از اعلام نتایج انتخابات و پیروزی محمود احمدی نژاد، سرکوب شدید و ناامیدی و سرخوردگی طرفداران این نامزد ها می پردازد و در نهایت این مستند در نقطه ای به پایان می رسد که نیروهای بسیج و لباس شخصی جوانان ایرانی معترض را مورد ضرب و شتم قرار می دهند، ده ها تن از آن ها را به ضرب گلوله به قتل می رسانند و جوانانی همچون ندا آقا سلطان روی سنگفرش خیابان های ایران جان می بازند.

علی صمدی احدی، کارگردان و فیلمنامه نویس این مستند، ٣٧ سال دارد و در شهر تبریز متولد شده است. او در سن دوازده سالگی به همراه خانواده اش به آلمان کوچ کرد. آقای احدی پس از اتمام تحصیلات خود در رشته ارتباطات تصویری فیلم و تلویزیون، در مقام ویرایشگر فیلم، فیلمبردار و مستندساز فعالیت کرده است.

 

جشنواره بین المللی فیلم واشنگتن، گزیده ای از بیش از هزار فیلم کوتاه و بلند از بهترین از آثار سینمایی بیش از ۵۵ کشور جهان را در پایتخت ایالات متحده آمریکا به نمایش درآورد.

جوایز دیگر
گفتنی است صمدی احدی، ماه گذشته نیز در سیزدهمین جشنواره حقوق بشر، برنده جایزه بهترین کارگردانی در پراگ شد .

وی همچنین جایزه فیلم مستند در نورنبرگ آلمان را نیز از آن خود کرد.

کارگردان فیلم «موج سبز» همچنین اواسط فروردین ماه امسال، مورد تحسین دست‌اندرکاران سینما و تلویزیون آلمان قرار گرفت و جایزه‌ بخش اطلاعات و فرهنگ "گریم" را از آن خود کرد.

هیئت داوران، درباره‌ی دلایل گزینش این مستند نوشته بود "علی صمدی احدی، واژه‌ها و عکس‌هایی که در باره‌ی روزهای پس از انتخابات سال ۲۰۰۹ ایران در شبکه‌های اجتماعی یافت می‌شد، به تصویر کشیده است؛ فیلم‌های ویدئویی، وبلاگ‌ها و فیسبوک از منابع صمدی احدی هستند. او این رویدادها را در سرگذشت دو دانشجوی خیالی متبلور ساخته است. این دو با نام‌های آزاده و کاوه، هولناکی جریان انتخابات تابستان ۲۰۰۹ را به ما منتقل می‌کنند."

ساختار فیلم
وظیفه‌‌ روایت داستان فیلم به عهده‌ دو دانشجوی زن و مرد، آزاده و کاوه، واگذار شده است. این دو به شکل تک‌گویی‌هایی درونی و بازگشت به گذشته، چگونگی شرکت در تظاهرات و دستگیری و شکنجه‌شدن خود را بازگو می‌کنند.

روایت‌های این دو دانشجو، جا‌به‌جا با گنجاندن کلیپ‌هایی از تظاهرات مردم که اغلب با دوربین تلفن‌های دستی فیلمبرداری شده، قطع می‌شود. این کلیپ‌ها، بُعدی مستند و واقعی به روایت‌ها می‌بخشد، که در گفت‌وگو با فعالان سیاسی، از جمله پیام اخوان، محسن کدیور، شیرین عبادی و میترا خلعتبری، ژرفا می‌گیرد.

هیئت داوران جایزه‌ی آدولف گریم، درباره‌ی نقش این دو راوی در فیلم همچنین نوشته بود: "این دانشجویان، جامعه‌ی بسیار جوان جمهوری اسلامی را نمایندگی می‌کنند. جامعه‌ای که به گفته‌ی آزاده، به زندان آنان تبدیل شده است."

به گزارش خبرگزاری آلمان، فیلم اخیر سومین ساخته‌ علی صمدی احدی می باشد، چرا که پیش از این دو فیلم "بچه‌های از دست‌رفته" و "سالامی علیکم" را کارگردانی کرده بود.

 

علی صمدی گفته بود که جایزه خود را به نسرین ستوده، وکیل دادگستری دربند در ایران و جعفر پناهی و محمد رسول‌اف دو همکار فیلمسازش تقدیم کرده است.